بذارش روی میز
ابراهیم نبوی e.nabavi@roozonline.com - پنجشنبه 30 خرداد 1387 [2008.06.19]
دیروز احمدی نژاد با دانشجویان دانشگاه امام صادق، که طبیعتا نماینده همه دانشگاههای کشور است، در ساعت نه شب تا یک نیمه شب که طبیعتا همه ملاقات های مردمی در دنیا در همین ساعت صورت می گیرد، در دفتر خودش که طبعا هر کسی در دنیا می خواهد با مسائل دانشگاه مواجه بشود، در دفتر رئیس جمهور با دانشجویان ملاقات می کند، برای آگاهی از مسائل دانشگاه، برای دانشجویان سخنانی ایراد کرد و در این سخنان اعلام کرد: " هنوز همه آرمانهای مان را روی میز نیاورده ایم." در همین موقع دانشجویان شعار دادند: " رئیس جمهور عزیز، بذار اونو روی میز."
وی سپس به دانشجویان گفت: آیا سووالی دارید؟ یکی از دانشجویان گفت: شما چرا اینقدر خوبید؟ وی پاسخ داد: به این سووال پاسخ نمی دهم، مادرم باید بگوید من چرا خوبم. یکی دیگر از دانشجویان پرسید: چرا آب در صد درجه به جوش می آید؟ وی پاسخ داد: ای شیطون، معلومه تو هم مثل من تو کار علم واردی. سپس یک دانشجوی دیگر گفت: الهی قربونت برم، می شه من بمیرم براتون؟ وی گفت: نه عزیزم، خوبی از خودتونه، تو رو خدا اینقدر محبت جامعه دانشجویی رو به من نشون ندین. آنگاه یکی از دانشجویان معترض گفت: " چرا رئیس جمهور دستور نمی دهد که همه دانشجویان دیگر را کتک بزنند؟" رئیس جمهور گفت: شما فکر می کنید رئیس جمهور شما همه قدرتها را دارد؟ من الآن دو سال است می گویم عامل گرانی مسکن را پیدا کنید، ولی نمی کنند. آنگاه یک دانشجوی دیگر با عصبانیت پرسید: چرا بعضی از نیروهای کثیف با شما مخالفند؟ رئیس جمهور پاسخ داد: چون من خیلی ماه هستم. در پایان یکی از دانشجویان گفت: شما وقتی دانشجو بودید مثل ما شهامت سووال کردن از رئیس جمهور را داشتید؟ احمدی نژاد پاسخ داد: ما همیشه آرزوی مان بود روزی رئیس جمهور شویم و بگذاریم دانشجویان بیایند پیش ما و حرف دل شان را بزنند. در پایان دانشجویان رفتند. در همین راستا، و با توجه به اهمیت سووال کردن و پاسخ دادن، یک پرسشنامه چهار جوابی برای کلیه دانشجویان کشور طرح می شود. لطفا به این سووالات پاسخ داده و پاسخنامه را برای عمه رئیس جمهور که معمولا در مقابل دانشجویان پاسخگوست بفرستید.
سووال اول: چرا رئیس جمهور برای پاسخ دادن به سووالات دانشجویان آمریکایی ده هزار کیلومتر سفر کرده و با شجاعت به میان دانشجویان دانشگاه کلمبیا رفت، ولی همین رئیس جمهور با شجاعت به دانشگاه تهران نرفت؟
1) چون رئیس جمهور ما خیلی شجاع است؟
2) چون راه دانشگاه تهران خیلی دور است؟
3) چون کلمبیا در خارج است و دانشگاه تهران در داخل؟
4) چون در آنجا دوربین زیاد بود؟
سووال دوم: چرا رئیس جمهور به جای رفتن میان دانشجویان آنها را به میان خودش آورد؟
1) چون آمدن سیصد نفر از رفتن یک نفر ساده تر است؟
2) چون در دانشگاه سالن برای ملاقات نبود، ولی در دفتر بود؟
3) چون می خواست برود که یکهو دید آمدند؟
4) آنها نیامدند، بلکه آورده شدند؟
سووال سوم: چرا در جلسه پرسش و پاسخ با دانشجویان هیچ سووالی مطرح نشد؟
1) چون رئیس جمهور همه سووال ها را بلد بود؟
2) چون دانشجویان اصولا سووالی ندارند؟
3) چون رئیس جمهور همه جواب ها را داد؟
4) اصولا سووال کردن برای سلامتی خوب نیست؟
سووال چهارم: چرا به جای دانشجویان دانشگاه تهران، دانشجویان دانشگاه امام صادق برای ملاقات با رئیس جمهور انتخاب شدند؟
1) چون دانشجویان دانشگاه تهران چاق بودند و در آن سالن جا نمی شدند؟
2) چون امام صادق امام هفتم شیعیان است؟
3) چون دانشجویان دانشگاه تهران سرما خورده بودند؟
4) چون دانشجویان امام صادق قبلا آمده بودند، لازم بود که بعدا هم بیایند؟
سووال پنجم: چرا رئیس جمهور برای ملاقات با روستائیان ابرقو ساعت دوازده ظهر با آنها ملاقات می کند، ولی با دانشجویان ساعت 9 شب تا 1 نیمه شب ملاقات کرد؟
1) چون روستائیان شب ها زود می خوابند؟
2) چون رئیس جمهور وقت شناس است؟
3) چون دانشجویان شبها دیر می خوابند؟
4) ارتش چرا ندارد؟
سووال ششم: منظور رئیس جمهور در جمله " هنوز همه آرمانها را روی میز نیاورده ایم." از " آرمان" چیست؟
1) یک چیز مهم که ایشان دارد، ولی ما تا حالا ندیدیم؟
2) یک چیز بزرگ که اگر روی میز بگذارند، همه دنیا به هم می ریزد؟
3) یک چیز مهم که فعلا رئیس جمهور به کسی نشان نداده؟
4) یک چیزی که فعلا زیر میز است؟
سووال هفتم: با توجه به جمله " هنوز همه آرمانها را روی میز نیاوردیم" پیش بینی کنید اگر همه آرمانها را روی میز بیاورند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
1) دهان مان آسفالت است؟
2) دهان مان صاف است؟
3) دهان مان بسته می شود؟
4) دهان مان یک جور دیگر می شود؟
سووال هشتم: با توجه به اینکه " هنوز همه آرمانها را روی میز نیاورده اند" قیمت همه چیز دو برابر شده است، اگر " همه آرمانهای رئیس جمهور" را روی میز بگذارند، قیمت ها چند برابر می شود؟
1) دو برابر و نیم؟
2) دوبرابر و هفتاد و پنج صدم؟
3) سه برابر؟
4) هر سه پاسخ صحیح است؟
سووال نهم: با توجه به اینکه " هنوز همه آرمانها را روی میز نیاورده اند" آقای پالیزدار اعلام کرد اکثر آرمانگرایان کشور پرونده فساد مالی دارند، میان پالیزدار، میز و آرمان چه رابطه ای وجود دارد؟
1) حرف های پالیزدار آرمان زیرمیزی است، ولی آرمان رئیس جمهور روی میزی است؟
2) اصولا آرمان تا وقتی روی میز نرفته، زیرمیزی می گیرد؟
3) آرمان را اگر روی میز نگذارند، سر می خورد و می رود زیر میز؟
4) احتمالا اگر رئیس جمهور آرمانش را روی میز بگذارد، احتمالا می رود پیش پالیزدار؟
1) استاد مددی همه آرمانهایش را نشان داد، ولی روی میز نگذاشت؟
2) اصولا وقتی کسی می خواهد آرمانش را نشان دهد، باید موبایل ها را خاموش کنند؟
3) استاد مددی و سردار زارعی همه آرمان شان را روی میز گذاشتند، ولی بدشانسی آوردند؟
4) هر سه پاسخ غلط است؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر